‘Het is simpel’ zegt de boom

De kortste dag is geweest. De ‘winterwende’. Tijd om ons meer naar binnen te richten. Ook al roept de wereld misschien iets anders. De natuur helpt me daarbij altijd goed. De natuur geeft rust en gronding en laat me opladen, zodat ik die energie ook weer terug kan geven aan de wereld. Ik wens jullie mooie feestdagen, ondanks alles. Wat er ook gebeurt, de bomen groeien ook gewoon door. Een mooi gedicht van Mary Oliver om even te stoppen met draven:

WHEN I AM AMONG THE TREES

When I am among the trees,

especially the willows and the honey locust,

equally the beech, the oaks and the pines,

they give off such hints of gladness.

I would almost say that they save me, and daily.

I am so distant from the hope of myself,

in which I have goodness, and discernment,

and never hurry through the world

but walk slowly, and bow often.

Around me the trees stir in their leaves

and call out, “Stay awhile.”

The light flows from their branches.

And they call again, “It’s simple,” they say,

“and you too have come

into the world to do this, to go easy, to be filled

with light, and to shine.”

Mary Oliver

ALS IK IN HET GEZELSCHAP VAN BOMEN BEN

Als ik in het gezelschap van bomen ben,
vooral de wilgen en de acacia’s,
net als de beuk, de eiken en de dennenbomen,
Dan geven ze sporen van blijdschap.
Ik zou bijna zeggen, dat ze me redden, en wel dagelijks.
Ik ben zo verwijderd van mijn eigen hoop, waar ik goedheid ben en
onderscheidingsvermogen, waar ik nooit door de wereld draaf,
maar langzaam loop en vaak buig.
Rondom mij bewegen de bomen hun bladeren
en roepen: “blijf nog even”.
Het licht straalt van hun takken.
En ze roepen weer: “het is simpel”, zeggen ze,
“En ook jij bent in de wereld gekomen om dit te doen,
om rustig aan te doen,
om gevuld te zijn met licht, en om te schijnen.”

Mary Oliver, vertaald door Angelique